Uzun süredir kendi çapımda yazılar yazıyorum sadece kendim için. Daha doğrusu insanların görüp de bir yorum yapmasını, kendince benim yazdığım şeyleri değerlendirip olumlu ya da olumsuz düşünmesini istemediğim için.
Bu bir tür korkaklık mı ?
Belki de evet. Utanıyorum belki de, yani bu şekilde insanların benim gerçek anlamda ne hissettiğimi bilip o şekilde bana zarar verecek biçimde davranışlar sergilemesinden. Ama artık benim de bi blog'um var. Ziyaretçim olur mu olmaz mı bilmiyorum, gerçi umrumda da değil. Beni yazdığım şeyleri insanlarla paylaşmam konusunda farkında olmadan cesaretlendiren Mehtap'a da çok teşekkür ediyorum buradan. Hadi bakalım, bindik bir alamete gidiyoz kıyamete.
Bu arada başlığa ilham kaynağı olan bu videoyu da paylaşmak istedim.
Bende de var, sanki sende tek kalp var...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder